به گزارش بورس‌نیوز، سخنگوی راه‌پله‌ها با نیشخند به یکی از اعضای اقتصادی مجمع نیشخند زنان گفت که ما بودیم داداش … شما خودتُ ناراحت نکن!
داداش این ما بودیم که تا سال گذشته کارت دعوت دستمان بود و تا دوربین میومد سریعا مثل آقای دوربینی می‌پریدیم وسط و از بورس تعریف می‌کردیم که بیاید سرمایه‌گذاری کنید. چشم مردم کور که آمدند، مگه عقل نداشتند!
برادر ما بودیمـــــــآ که در اوج تحریم‌ها، فشار اقتصادی، نیاز صنایع به نقدینگی، فرش قرمز پهن کردیم تا مردم به بازارسرمایه بیایند! شما نبودید که ۷۲۴ زبل‌خان شده بودی که آی بدو بورسیه بورس؟ خانه‌دار و بچه‌دار پول رو بردار و بیا …
توجیه شما درخصوص ریزش و نابودی مردم خیلی زشت بود، زیان‌بارترین و خودخواهانه‌ترین نوع جبران کسری بدهی در بودجه را توجیه نکنید آقای برادر. پیش‌قدم پاچیدن نمک‌به‌زخم مردم شده‌اید!
گاهی اوقات مراجعه به وجدان هم چیز خوبی است، جیب مردم که کوچک‌تر شده در بورس سرمایه مردم را هم آب کردیم!
تک دل سخنگو را بریدند
سخنگوی راه‌پله‌ها از طرف دیگر در گعده کارشناسان نشسته بود و حکم به عدم تغییر دامنه‌نوسان افتاد و با داد و بیداد، به آقایان گفت که دیدید تک دل من را بریدید!
این‌همه گفتیم و فریاد زدیم که دامنه‌نوسان را بازبگذارید و سهامداران را از صف‌های فروش آزاد کنید اما؛ بیش از یک‌سال گذشت و خرمای مراسم سیاه‌پوشی بورس را هم خوردیم، اما ریزش‌ها تمامی ندارد، زیرا عده‌ای بی‌سواد فرمان تصمیم‌گیری را در دست دارند و شاید منافع یا میز آن‌ها ایجاب می‌کند بورس، با دامنه نوسان بریزد یا رشد کند!
اگر دامنه‌نوسان خوب بود، بورس‌های خارجی از کیفیت و کمیت آن بهره می‌بردند و ما انگشت به دهان فقط نظاره نمی‌کردیم!
تنبان بورسی‌هایی که بالاکشیده نشد
آمار‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری را که مقایسه می‌کنیم، فوج فوج نقدینگی است که هر هفته از آن‌ها خارج می‌شود چرا، چون بورس حباب دارد و این دلار، سکه و طلا، خانه و ماشین است که حباب ندارد؟ می‌دانید دلیل آن چیست، دلار را بانک‌ها گران می‌کنند و بورسی‌های پهلوان پنبه توانایی بالانگاه داشتن تنبان خود را ندارند.
کوچه کیلویی‌ها
برای بازاری‌ها کوچه کیلویی‌ها کاملا مشخص است اما؛ شنیده‌ای که بگویند طرف برای یک فساد، ۱۰۰ کیلو گوشی موبایل گرفته و اموال تملیکی را هم کیلویی تحویل می‌دهند؛ ما که قاعده این بازی را نمی‌دانیم …
